در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم

اصلا به تو افتاد مسیرم که بمیرم

یک قطره ی آبم که در اندیشه دریا                 

افتادم وباید بپذیرم که بمیرم

یا چشم بپوش از من واز خویش برانم

یا تنگ در آغوش بگیرم که بمیرم

این کوزه ترک خورده چه جای نگرانی

من ساخته از خاک کویرم که بمیرم

خاموش مکن آتش افروخته ام را

بگذار که بمیرم که بمیرم که بمیرم