مولا مددی کن

آقا بدادم برس.....

به علت یه سری مشکلات دیگه به روز نمیشم

فقط خیلی خیلی برام دعا کنید

هر موقع دلتون شکست این بنده ی گنهکار هم مد نظر بیارین

تا ......

خدانگهدار

التماس دعا

در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم

اصلا به تو افتاد مسیرم که بمیرم

یک قطره ی آبم که در اندیشه دریا                 

افتادم وباید بپذیرم که بمیرم

یا چشم بپوش از من واز خویش برانم

یا تنگ در آغوش بگیرم که بمیرم

این کوزه ترک خورده چه جای نگرانی

من ساخته از خاک کویرم که بمیرم

خاموش مکن آتش افروخته ام را

بگذار که بمیرم که بمیرم که بمیرم

تازیانه سلوک!

خدای من اگر بر تو آنقدر گریه کنم که مژه های چشم بریزد و آنقدر ناله کشم که صدایم فرو نشیند

و آنقدر در پیشگاه تو بایستم تا هر دو پایم ورم کندو آنقدر سجده کنم که حدقه های چشم از کاسه اش بیرون بیاید

ودر همه ی عمر خاک زمین را بخورم و تا پایان زندگی آب گل آلود بنوشم

و در خلال این حلالت آنقدر ذکر تو را گویم تا زبانم از کار بیفتد

و سپس از سر افکندگی شرمم آید که سر بر داشته و گوشه چشمی به اطراف آسمان بر اندازم

با همه این احوال استحقاق آن را نخواهم داشت

که فقط به یک گناه از گناهان من قلم عفو کشیده و از صحیفه ی اعمالم محوش کنی.

$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$

 در حدیث قدسی است که:

ای فرزند آدم

به حق تو بر من سوگند که من تو را دوست می دارم

پس تو را به حق خودم سوگند می دهم

که تو نیز مرا دوست بدار.

به نام دوست...

«عشق»مرد مخوار است،بی عشق مردم،خوار اند «عشق»نه نام دارد نه ننگ،

نه صلح دارد نه جنگ.«عشق»هم جان است و هم جان را جانان است.«عشق»

قصه بی پایان است و عقل در ادراک آن،حیران است.اصل عاشقی،وصال دل است وباقی همه،زحمت آب و گل.اگر بسته عشقی خلاص مجوی،اگر کشته عشقی قصاص مجوی که عشق آتش سوزان و بحری بی پایان است.

از رساله محبت نامه پیر هرات

سخن دوم:

«فرزندم»

زنهار از دوستی با آدم احمق بپرهیز؛

زیرا او همین که می آید به تو سود رساند،

کارت را به زیان می کشاند.

و از هم نشینی با بخیل دوری بجوی؛

چون تو را از چیزی که بیش از همه بدان نیازمند

هستی باز می دارد.

از دوستی با آدم هرزه بر حذر باش،

چون تو را ارزان می فروشد.

واز نشست و برخواست با دروغگو پرهیز کن،

چرا که دور را بر تو نزدیک و نزدیک را

برایت دورمی گرداند.

ازسخنان امیر المومنین(ع)

به فرزندش امام حسن(ع)

سخن سوم:

کربلا؛وادی تحیر

ای خدا ما رو کربلایی کن بعد از آن با ما

هر چه خواهی کن.

سلام به همه دوستان بزرگوار

پوزش می خوام بابت دیر آپ کردنم.

چون سه هفته متوالی مسافرت بودم و دنبال کارهای پاسبرد

برای رفتن به وادی تحیر

یعنی کربلا

اول رفتم قم؛در پناه کریمه اهل بیت(ع)

از اونجا اذن دخول حرم علی بن موسی الرضا رو گرفتم

از آقا هم اذن دخول بین الحرمین

برام دعا کنید

تا با معرفت کربلا رو زیارت کنم.

التماس دعا

یا علی

          خدایـــــا!

                          این بار؛آمده ام که دست پر برگردم.

                 این با ردیگرآنقدر همین جا،زیر سایه درخت د عا 

می نشینم، تا شکوفه های استجابت را روی سرم بریزی،آنقدر می مانم

تا بالاخره دلت به حال زمین تشنه دلم بسوزد و کشت این همه ساله ام

زیر باران«فتقبلها ربها»بگیری.

خدایا!خاک هستی ام پر از نمک ریا شده است وبذر اعمـالم در شوره زار

 جوانه نمی زند،کمکم کن.

مهربان من!دانه های اشکم را برای آبیاری ساقـه های عبودیتـــــــــم

 می فرستم،اما شخم زدنم ناشیا نه بوده که برگها ی نماز،اشکها یـــم

را پس می فرستد ومن هنوز دستم بر میوه رضای تو نرسیده است.

بار الهــا!اگر وقت درو برسد ومن برای برداشت گندمها یم داس تیــزی

مثل شهادت نداشته باشم،ساقــــه ها ی محصولم زخـــمی می شوند

 وآنوقت در انبـار تقوی محصولم را جا نمی دهند،خودت ارباب زمینــم

باش ونظارت کن.

خدایـــا!قنات وجودم احتیـاج به لایروبی دارد،و دستــان پینه بسته من

 قدرت ندارد.آفت غفلت به ریشه های تفکرم زده،غیر از تو غمخــواری

ندارم به دادم برس.

                خدایـــــــــا!باغبان مهربانمان را بفرست.

                     خداوندا!به دیدارت شادمانم گردان.

                                      «قسمتهایی از مناجات شعبانیه